Το Μπισχίνι μας

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Μικρές Ιστορίες Μαγειρικής-Η ΙΘΑΚΗ ΣΤΟ ΠΙΑΤΟ ΜΑΣ

Διαβάστε εδώ το άρθρο της Πρωινής
https://www.eproini.gr/index.php/2014-08-09-10-07-52/2014-07-24-16-10-57/item/37246-politistiko-syllogos-sxinon-zaxaros-mia-vradia-sto-bisxini-glykia-san-petimezi



























Απόγευμα Σεπτέμβρη στο Μπισχίνι…
Ένα όμορφο, αλλά ιδιαζόντως θερμό απόγευμα του Σεπτέμβρη, συναντήθηκε στο Μπισχίνι η ανθρωπιά και η φιλοξενία, με την ευαισθησία και τον πολιτισμό.
(Ίσως κάποιοι να το θεωρήσουν υπερβολικό, όμως εγώ και πολλοί άλλοι από τους παρευρισκομένους, έτσι το νιώσαμε…)
Σ’ ένα τοπίο παραμυθένιο, με πλατάνια και πετρόκτιστα σπίτια, με τον ήλιο να δύει στα νερά του Ιονίου, με μια απίθανη θέα και πάντα υπό την σκέπη του Αη Γιάννη, της εκκλησίας του χωριού μας, συναντηθήκαμε για την πιο γλυκιά, σε συναισθήματα και γεύσεις, παρουσίαση βιβλίου, που έχω λάβει μέρος.
Τα μέλη του Πολιτιστικού-Περιβαλλοντικού Συλλόγου Γυναικών Σχίνων, οι γυναίκες που ζουν στο Μπισχίνι, που μοχθούν και αγωνίζονται σε τούτο τον όμορφο μα παραμελημένο από την πολιτεία τόπο περίμεναν από νωρίς αυτή την παρουσίαση. Ερχόντουσαν όλες, με ένα σωρό καλούδια στα χέρια, γλυκά και κεράσματα, συνταγές και μαγειρικές από το παρελθόν, αλλά και νεότερες, βασισμένες πάντα στην ιδιαίτερη τοπική κουζίνα και τα τοπικά προϊόντα θα παρουσιάζονταν μετά από την παρουσίαση του βιβλίου της κας Ελένης Παπαδοπούλου, με τίτλο «Μικρές ιστορίες μαγειρικής- Η Ιθάκη στο πιάτο μας».
Η Ελένη ήρθε και έφερε μαζί της συνταγές μαγειρικής από το όμορφο Θιάκι (την Ιθάκη), αλλά και μνήμες και εικόνες από πρόσωπα αγαπημένα, τυλιγμένες σε γεύσεις και αρώματα, που την ακολουθούν έως και σήμερα. Όχι, η Ελένη δε μοιράστηκε μαζί μας μόνο τις συνταγές της Ιθάκης και τα ιδιαίτερα μυστικά της Επτανησιακής κουζίνας, η Ελένη μας έκανε μέτοχους στον δικό της ιδιαίτερο τρόπο προσέγγισης της μαγειρικής. Μας υπενθύμισε πως το μαγείρεμα είναι τέχνη και δημιουργία, που πάντα συνδέεται με το δημιουργό του, πως η γεύση είναι μέρος της ανάμνησης κι είτε είναι γλυκιά, είτε πικρή, αναπόσπαστα συνδέεται με τα πρόσωπα που την κοινωνούν. Αυτή η ιδιαίτερη σε πλούτο κι ευαισθησία διάθεση αποπνέεται στο βιβλίο της, για το οποίο εργάστηκε μεθοδικά, με πίστη και μεράκι.
Η γλυκιά Θιακιώτισσα, κατάφερε να ξυπνήσει και τις δικές μας μνήμες, γεύσεις και μνήμες από πρόσωπα αγαπημένα που δεν υπάρχουν πια, συνταγές και μυστικά που πρέπει να διαφυλαχθούν και να σωθούν από τη λήθη και την τρομακτική ταχύτητα του σύγχρονου πολιτισμού.
Ο σπόρος έπεσε και έπεσε μάλλον σε χώμα γόνιμο, αφού από το ίδιο βράδυ ξεκίνησε η καταγραφή των δικών μας συνταγών. Ελπίζουμε κι εμείς να καταφέρουμε κάποια στιγμή να κρατήσουμε στα χέρια μας ένα βιβλίο με τοπικές παραδοσιακές συνταγές.
Κρητικά, άλλα τηγανιτά και άλλα ψημένα, κουραμπιέδες του λαδιού και του βουτύρου, χαλβάδες με σιμιγδάλι και άλλοι κουταλιαστοί με πετιμάζι, πίτες και μπακλαβάδες με καρύδι και μέλι, μπουκουβάλες με γλυκάνισο και κανέλα, γαλόπιτες και άλλα πολλά παρουσιάστηκαν και προσφέρθηκαν στον όμορφο μπουφέ που ακολούθησε.
Όλοι φύγαμε γλυκαμένοι εκείνο το βράδυ, κάποιοι και με τη χαρτοπετσέτα με το κέρασμα στην τσέπη… Άλλοι με ένα ποτηράκι γλυκό χειροποίητο λικέρ… Οι περισσότεροι με την ελπίδα να επαναληφθεί…
Ευχαριστούμε κι εγώ ιδιαίτερα θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω όλες τις κυρίες και όλους τους κυρίους που βοήθησαν στις προετοιμασίες για αυτή την όμορφη βραδιά στο Μπισχίνι.
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τις κυρίες Πέλυ Μπεβούδα και Ράνια Κανελοπούλου για την τιμή που μας έκαναν, αλλά και την φίλη και συνάδελφο Αλεξία Λιάγκουρα, που προλόγισε στην παρουσίαση του βιβλίου και μας υπενθύμισε πως την ιστορία την γράφουν οι παρέες…
Ελένη σε περιμένουμε και για το επόμενο βιβλίο σου…
Καλημέρα σε όλους και εις άλλα με υγείαν…

Δεν υπάρχουν σχόλια: