Το Μπισχίνι μας

Κυριακή 12 Ιουλίου 2015

Η ολοκλήρωση του στησίματος του αργαλειού, μέρος 3ο

Χθες ολοκληρώθηκε η διαδικασία για το στήσιμο του αργαλειού.
Πρώτα-πρώτα κόπηκε το νήμα. 
Στη συνέχεια μετρήσαμε τις κλωστές, αλλά και τις "πόρτες" στο χτένι για να τις περάσουμε σωστά. 
κάθε κλωστή περνιέται μέσα από τα μιτάρια και από το χτένι.
Στερεώσαμε τα ποδαρικά, το ξυλόχτενο και τα μιτάρια.
Αφού έγινα όλα αυτά τυλίξαμε τα κουρελάκια πάνω σε ξυλαράκια λυγαριάς και ετοιμάσαμε τα μασούρια.
και μετά από όλα αυτά κι από άλλα τόσα που δεν μπορούν να περιγραφούν αναλυτικά εδώ ξεκίνησε η διαδικασία της ύφανσης, η μαγική  για εμάς τους νεότερους, τους "άσχετους" διαδικασία της διαπλοκής.
Όλα αυτά έγιναν στο Μπισχίνι, στο Λαογραφικό Μουσείο Σχίνων, από ανθρώπους που συνεχίζουν να παραμένουν ξάγρυπνοι τα βράδια περιμένοντας τις εξελίξεις που θα καθορίσουν την τύχη της Ελλάδας.
Για τις μεγαλύτερες γυναίκες ξύπνησαν θύμησες και μνήμες από το παρελθόν, για τις μικρότερες άνοιξε ένας καινούργιος ολόκληρος κόσμος.
Ελπίζουμε να καταφέρουμε να αναβιώσουμε την τέχνη της υφαντικής στο Μπισχίνι και να γίνει ο αργαλειός στο Μουσείο μας, ένα μέσο μάθησης και διδασκαλίας, ένα χρηστικό αντικείμενο, ένα μέσο έκφρασης και δημιουργίας.
Κλείνοντας θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την Κυρία Βασιλική από τα Ροδινά που δέχθηκε αμέσως την πρόταση μας και ήρθε να γίνει η  πρώτη μας δασκάλα,
την κυρία Ιωάννα και την κυρία Δήμητρα, που έφεραν το "πανί" που είχαν "διαστεί" μαζί πολλά χρόνια πριν και μας βοήθησαν όλες αυτές τις μέρες!
Σας ευχαριστούμε πολύ!
το πέρασμα στα μιτράρια
η πρώτη σαϊτιά



το ζύγισα των μιταριών

το πέρασμα του υφάσματος στα μασούρια

μετρώντας τις "πόρτες"

τα νέα εκθέματα που έφερε η κα Κανέλλα



το στρίψιμο της κλωστής για τη δημιουργία σκοινιού



το πέρασμα από τα μιτάρια

διαλέγωντας χρώματα


















Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

Το στήσιμο του αργαλειού μέρος 1ο και 2ο


Στην πρώτη μας συνάντηση η κυρα- Βασιλική, η δασκάλα μας από τα Ροδινά, ήρθε να δει τον αργαλειό ή λάκο και να εκτιμήσει την κατάστασή του κι αν του έλειπαν κάποια πράγματα.
Με ένα σκοινάκι μέτρησε και ζύγισε τον αργαλειό. Είδε πως είχε κάποια προβλήματα ως προς τη στατικότητά του και γι' αυτό κανονίσαμε επόμενη συνάντηση, μετά την επέμβαση του ξυλουργού, που έπρεπε να στερεώσει τα πόδια του αργαλειού, για να μην "τεντελάνε".
Ο αργαλειός πήγε στον ξυλουργό κι επέστρεψε σε πολύ καλύτερη κατάσταση.
Παρεμβλήθηκε βέβαια το ....δημοψήφισμα και το ... κλείσιμο των τραπεζών και ...
καθυστερήσαμε λίγο...............................



Μετά τις επιδιορθώσεις ο αργαλειός επέστρεψε...



Κι αφού τον πέρασα με δηλητήριο για να μην τον φάει ο σκόρος, του έβαλα και βερνίκι για να γυαλίζει και τον άφησα να στεγνώσει...


Στην επόμενη συνάντηση η κυρα Βασιλική τον "ζύγισε" τον ευθυγράμμισε δηλαδή και μάλιστα χρησιμοποιώντας και νερό για το αλφάδιασμά του.
(έριξε λίγο στη ράγα που έχει το αντί στην κάτω μεριά)
Στη συνέχεια μεταφέραμε τις μεγαλύτερες πέτρες που βρήκαμε και τις βάλαμε πάνω στα μαδέρια για να τον σταθεροποιήσουμε ακόμη καλύτερα και να μην κουνιέται.
Η δασκάλα μας έπειτα έφτιαξε τις "καλαμίδες" με τις οποίες θα γινόταν το ξεμόνεμα του πανιού, του στημονιού.




Το πανί περάστηκε στο πισάντι και σιγά-σιγά ξεμπερδευόταν και τυλιγόταν το καθαρό.
Η αφεντιά μου με την κυρα Δήμητρα(που ξέρει και να κεντάει στον αργαλειό)

                                            Η μητέρα μου με τη θεία μου τυλίγουν το πανί

                                          η κυρία Γιαννούλα που προσέφερε το πανί΄, το στημόνι στο Σύλλογο
                                             (που το είχε "διαστεί" με την αδερφή της την κυρία Δήμητρα)
                                         μαζί και η Μαρία που "κρατούσε κόντρα" για να μη φεύγουν οι κλωστές.




                                         
                                         η κυρά Βασιλική  παρακολουθεί προβληματισμένη...


                                         εδώ η αδερφή μου γυρνάει το πισάντι

                                         αύριο ελπίζουμε να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία,
                                        περνώντας τις κλωστές στα μιτάρια και τα χτένια