Το Μπισχίνι μας

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Αυτά που δεν είπαμε.






Είναι πολύς καιρός τώρα που θέλω να καθίσω και να καταγράψω στο χαρτί όλα εκείνα που έχουν γίνει από το Νοέμβρη του 2011, από τους πρώτους μήνες δημιουργίας του Πολιτιστικού – Περιβαλλοντικού Συλλόγου Γυναικών Σχίνων.
Νομίζω πως πρέπει να κοινοποιηθούν όλα εκείνα που μας προβλημάτισαν, μας ένωσαν, μας θύμωσαν, μας «μπλόκαραν», αλλά και όλα εκείνα που καταφέραμε σ΄ αυτά τα τρία χρόνια ύπαρξης του Συλλόγου μας!
Όταν σκέφτομαι πως ξεκινήσαμε, τι έχουμε περάσει αυτά τα τρία χρόνια, τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε, αλλά και πόσα έχουμε καταφέρει, δυσκολεύομαι να  πιστέψω, πως καταφέραμε μέσα σε τόσο μικρό  χρονικό διάστημα να κάνουμε τόσο σημαντικά βήματα.
Πιστεύω όμως πως πρέπει όλα να καταγραφούν  και να κοινοποιηθούν!
Ο Σύλλογος λοιπόν δημιουργήθηκε με αφορμή το κλειστό σχολείο του χωριού μας, που ονειρευτήκαμε να μετατραπεί σε Μουσείο Μαθητικής Ζωής και Εκπαίδευσης, σε χώρο επισκέψιμο και ανοιχτό για όλους. Δεν μας πήρε πολύ καιρό ούτε να πείσουμε τους αρμόδιους, ούτε να το συντηρήσουμε και να το μετατρέψουμε από αποθήκη σε Μουσείο, σε χώρο φιλόξενο και ζεστό για όλους τους  Μπισχιναίους, φίλους και επισκέπτες.
Από το πρώτο καλοκαίρι της λειτουργίας του όλοι το αγκάλιασαν και νομίζω όλοι θα θυμούνται για πολλά χρόνια την εκδήλωση που διοργανώσαμε για την Ιστορία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην Κοινότητα Σχίνων, με κύριο ομιλητή τον ιστορικό ερευνητή κο Παναγούλια, αλλά και προς τιμήν της  δασκάλας του χωριού μας,  κας Καλλιρρόης Παναγιωτοπούλου , της οποίας το όνομα  φέρει το μικρό μας μουσείο, σε μια προσπάθεια απόδοσης τιμής για το έργο που επιτέλεσε!
Τρία χρόνια μετά μπορούμε να περηφανευόμαστε πως με αφορμή αυτό το Μουσείο επισκέφθηκαν  το χωριό μας, για πρώτη φορά και τα πρώτα δύο μεγαλύτερα σχολεία, της περιοχής, δηλαδή το Δημοτικό Σχολείο Κρέστενας και το Δημοτικό Σχολείο Ζαχάρως.
Τα παιδιά ξεναγήθηκαν στο χώρο κι έκαναν ένα ταξίδι στο χρόνο, μέσα από τις αφηγήσεις των μεγαλύτερων κυριών και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που έχουμε συγκεντρώσει. Οι μικροί μαθητές ξεναγήθηκαν και στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου από τον εφημέριο μας, τον πατέρα Αντώνη Παυλόπουλο. Τέλος έπαιξαν στο προαύλιο της εκκλησίας και δέχθηκαν τα πλούσια κεράσματα από τις κυρίες του Συλλόγου.
Ελπίζουμε πως και τη φετινή χρονιά θα μας επισκεφθούν οι μικροί μας φίλοι και πάλι θα ακουστούν οι φωνούλες τους στο χωριό μας.
Ναι, είμαστε πολύ περήφανες που καταφέραμε να συντηρήσουμε το σχολείο στο εσωτερικό του και στις δύο αίθουσες και στοχεύουμε να συντηρήσουμε ή και να αντικαταστήσουμε τα κουφώματα, αλλά να συντηρήσουμε και την τοιχοποιία εξωτερικά. Και ξέρουμε πολύ καλά πως αυτό δε θα γινόταν αν δεν είχαμε την οικονομική στήριξη όλων των συμπατριωτών μας, και εκείνων που εργάστηκαν και εργάζονται αφιλοκερδώς για το Σύλλογο, αλλά και εκείνων που επισκέφθηκαν και στήριξαν τα Παζάρια μας!
Κι αν εξαιρέσουμε μερικές «γυρισμένες πλάτες» και κάποιες «δολιοφθορές» στην αρχή, θα λέγαμε πως το χωριό αποδέχθηκε σύντομα την ύπαρξη του Συλλόγου.
Ξέρουμε καλά πως κάποιοι αιφνιδιάστηκαν, άλλοι αμήχανα «μειδιούσαν» και περίμεναν το πρώτο μας στραβοπάτημα, όμως εμείς συνεχίσαμε και θα συνεχίσουμε, γιατί είμαστε ΕΔΩ, γιατί το Μπισχίνι δεν είναι μόνο οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων και οι καλοκαιρινές μας διακοπές, γιατί το χωριό μας είναι ο τόπος που μας γέννησε, που μας ανέθρεψε και που κάποιοι από εμάς μένουμε, είναι ο τόπος μας, η ιστορία μας  και  έχουμε υποχρέωση να μην τον ξεχάσουμε αλλά και ούτε να αφήσουμε τους άλλους να τον ξεχάσουν και να το εγκαταλείψουν! Γι’ αυτό τον τόπο κάνουμε όνειρα κι έχουμε υψηλές προσδοκίες!
Θα μας ενώνει για πάντα αυτή η ανάμνηση κι εικόνα του μικρού παιδιού που ξαναχτύπησε το κουδούνι του σχολείου μας. Εμείς ήμασταν εκεί! Δεν ήταν όνειρο! Ήταν μια μαγική στιγμή κι εμείς τη ζήσαμε! 

…………………………………………………………………………………
Κανείς δεν το περίμενε! Κανείς δεν περίμενε πως, σε καιρό κρίσης, μια χούφτα γυναίκες θα κατάφερναν κάτι τέτοιο!
Μάθαμε όμως να δουλεύουμε και μαζί και μόνες, να δουλεύουμε για το σύλλογο. Λικέρ, γλυκά του κουταλιού, καλλιτεχνικές δημιουργίες, λαμπαδούλες, αλλά και κοσμήματα  με το βελονάκι, έφεραν στο σύλλογο τα χρήματα που απαιτούνταν για τις προβλεπόμενες εργασίες. Πάρα πολλές ώρες προσωπικής εργασίας, άλλοτε σε κατασκευές κι άλλοτε σε καθαριότητα. Πήραμε τις ποδιές μας, τα γάντια μας και τις μάσκες μας και κάναμε γενική «φασίνα» στο χωριό. Έχουμε καθαρίσει το σχολείο(κλειστό από το 86) την εκκλησία, το κοινοτικό κι ακόμη δεν έχουμε τελειώσει. Θέλουμε ένα χωριό όμορφο καθαρό και νοικοκυρεμένο. Εδώ πρέπει να πούμε πως και οι κύριοι του χωριού μας βοήθησαν, χωρίς να σημαίνει αυτό πως δεν υπήρχαν κάποιοι που σφύριζαν αδιάφορα όταν εμείς είχαμε ανάγκη για τη βοήθειά τους. Δυστυχώς κάποιοι δεν έχουν μάθει ακόμη πως δεν είναι ντροπή να βρωμίζουμε τα χέρια μας για να καθαρίσουμε τον τόπο μας από τη βρωμιά…
Δεν περιοριστήκαμε όμως μόνο σ’ αυτά. Με ιδιαίτερη προσοχή σταθήκαμε απέναντι στα σοβαρά προβλήματα του χωριού μας.
Για το πρόβλημα στο γεφύρι συντάξαμε επιστολή προς την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος και το Υπουργείο Εσωτερικών και λάβαμε πολύ γρήγορα όχι μόνο γραπτή απάντηση και τη διαβεβαίωση, αλλά είδαμε με έκπληξη την άμεση υλοποίηση του έργου. Θα ήταν ψέμα να πούμε πως το έργο έγινε κατόπιν ενεργειών μας, ίσως όμως και οι δικές μας ενέργειες να επιτάχυναν τις διαδικασίες που απαιτούνταν για την υλοποίηση του  έργου.
Όχι, πανηγύρι δεν κάναμε …ακόμη. Και μάλλον δε θα κάνουμε αν δεν λυθούν κάποια άλλα σημαντικότερα προβλήματα στο χωριό. Οι προτεραιότητες μας είναι λίγο διαφορετικές. Θέλουμε όταν θα κάνουμε πανηγύρι να έχουμε στ΄ αλήθεια ένα λόγο να γιορτάσουμε και να γιορτάσουμε όλοι μαζί, με ενότητα!
Αυτό τον καιρό περιμένουμε να ολοκληρωθεί η συντήρηση του Κοινοτικού γραφείου του χωριού μας, που γίνεται από το Δήμο και θα στεγάσει το Λαογραφικό Μουσείο Σχίνων στις υπόγειες αίθουσες και αν συμφωνήσουν όλοι ίσως και  Δανειστική Βιβλιοθήκη  στον πρώτο όροφο, που θα φέρει το όνομα του Ηλία Γκρη, του ποιητή που χάρισε όλα του τα βιβλία στο χωριό του πατέρα του.  (Σημείωση: Τα βιβλία του Ηλία του Γκρη, αυτός ο μικρός θησαυρός μας αποκαλύφθηκε όσο καθαρίζαμε το κοινοτικό γραφείο ).
Θέλουμε όλα να πάνε καλά και μέσα στους επόμενους μήνες να έχουμε ολοκληρώσει αυτά τα δύο νέα project. Αυτοί είναι οι άμεσοι στόχοι μας!
Παράλληλα δε θα σταματήσουμε να ενημερώνουμε τους συγχωριανούς μας (εντός και εκτός Ελλάδος) για τον έρανο που συνεχίζει να γίνεται για την αποκατάσταση του προβλήματος που έχει παρουσιαστεί στον Ιερό Ναό Τιμίου Προδρόμου Σχίνων. Χαιρόμαστε πολύ που κατορθώσαμε να ενημερώσουμε τους  συμπατριώτες μας στο εξωτερικό, που άμεσα αντέδρασαν και απέστειλαν χρήματα για την υλοποίηση του έργου. Δυστυχώς επειδή είμαστε νέος σύλλογος δεν έχουμε τις διευθύνσεις των ομογενών και βέβαια όταν τις ζητήσαμε από τους παλαιότερους μας τις αρνήθηκαν. Συνεχίζουμε να ελπίζουμε πως κάποια στιγμή θα μας αποδοθούν. Πιστεύουμε πως έτσι θα είχε ήδη συγκεντρωθεί το ποσό που απαιτείται για την αποκατάσταση του Ναού. Επίσης ιδιαίτερα μας χαροποίησε η απόφαση του Δήμου Ζαχάρως να εντάξει τη μελέτη του έργου στον προϋπολογισμό του 2014 και λυπούμαστε που δεν είχαν την ίδια άποψη όλοι οι συμπατριώτες μας…
………………………………………………………………………
Τελικά είναι πάρα πολλά αυτά που έχουν γίνει: Κεράσματα στην εκκλησία του χωριού μας, (κουλούρι και αυγό το Πάσχα, γλυκά του κουταλιού στη γιορτή του πολιούχου μας), γιορτές για τα παιδιά (Χριστουγεννιάτικες και αποκριάτικες), καλοκαιρινά παραδοσιακά παιχνίδια στο προαύλιο του αη Γιάννη ή αλλιώς Παιχνίδι στο Μπισχίνι κ.α. πολλά!
Παράλληλα φροντίζουμε για την προβολή του χωριού μας, (μέσα από το διαδίκτυο αλλά και τις τοπικές εφημερίδες), αλλά και μέσα από τη συμμετοχή του σε συλλογικές πολιτιστικές δράσεις και συνεργαζόμαστε  με τους πολιτιστικούς συλλόγους της περιοχής στον κοινό αγώνα για τον πολιτισμό και το περιβάλλον! Για το λόγο αυτό συμμετείχαμε και θα συμμετέχουμε ξανά στην 4η Γιορτή Παραδοσιακής Οικονομίας και Πολιτιστικής κληρονομιάς, που θα γίνει και φέτος με ένα ιδιαίτερο θέμα, την αναβίωση των εθίμων του παραδοσιακού γάμου.
Και δε σταματάμε εδώ!!!!
Ο Σύλλογός μας με τα δύο πρώτα ημερολόγια του κατάφερε να ξυπνήσει μνήμες και θύμησες από το παρελθόν σε όλους τους συμπατριώτες μας και φίλους, με τους οποίους μοιραζόμαστε την ίδια ανησυχία για την καταγραφή της ιστορικής μνήμης, των ηθών και  των εθίμων  του τόπου μας. Τώρα ετοιμάζουμε το πρώτο μας  ιστορικό-φωτογραφικό μας λεύκωμα, το θέμα του οποίου θα αποκαλύψουμε σε άλλη ανάρτηση…
          Νομίζω είναι προφανές!
          Οι στόχοι μας είναι ξεκάθαροι!
          Το Μπισχίνι θα ξαναπάρει στο χάρτη της περιοχής, τη θέση που του αξίζει!
         
Μετά τιμής!


Υ.Σ. θα ακολουθήσει ειδική ανάρτηση-αναφορά

σε όλους εκείνους  που εργάζονται γι’ αυτό τον κοινό σκοπό!