Αυτός ο Αύγουστος θα μας αφήσει μια γλυκιά ανάμνηση…
Τρεις
μέρες εκδηλώσεων στο Μπισχίνι…
Τρεις μέρες γιορτής, μνήμης, συλλογικότητας...
Πρόσωπα χαμογελαστά, μάτια βουρκωμένα, όνειρα που
συναντιούνται κάτω απ’ τα μεγάλα πλατάνια
και την μικρή βελανιδιά,
και την μικρή βελανιδιά,
αυτή τη μικρή βελανιδιά που
σιγά-σιγά- βγάζει τα πρώτα της κλαδιά -
για να μας θυμίσει
την ύπαρξη εκείνου του μεγάλου δέντρου που μπορούσε στη σκιά του να «χωράει» κάποτε, όλους τους Μπισχιναίους…
Δευτέρα, πρώτη βραδιά αφιερωμένη στα παιδιά, αλλά και σε όλους εκείνους που νοιώθουν παιδιά...
Ξεκινήσαμε με το κυνήγι του χαμένου θησαυρού...
Στο προαύλιο μικρά παιδάκια, χαρούμενες φατσούλες ψάχνουν τη βελόνα, το σάλι, το γιλέκο της παπλωματούς, αλλά και το χρυσό κύπελλο, το σκήπτρο και το στέμμα του βασιλιά και μέσα από το παιχνίδι μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τα δέντρα, τα πλατάνια, τις ελιές, τη βελανιδιά, τη βαγιά κ.α.
Όλα τα αντικείμενα που συγκεντρώνουν,
συμπληρώνουν το σκηνικό για την όμορφη θεατρική παράσταση,
που έχουν "στήσει" τα παιδιά και τα μέλη του Συλλόγου,
το έργο: "Τα δώρα της παπλωματούς"!
Όχι, η επιλογή δεν ήταν τυχαία...
Καιρό πολύ ψάχναμε το παραμύθι που θα δραματοποιούσαμε...
Το κείμενο εξαιρετικό, τα μηνύματα πλούσια.
Χρειάστηκε βέβαια να το διασκευάσουμε, για να καταφέρουμε να το παρουσιάσουμε στους μικρούς μας φίλους...
"Ευτυχία έδινα κι ευτυχία έπαιρνα" λέει το παραμύθι,
έτσι νοιώσαμε κι εμείς εκείνο το πρώτο βράδυ...
Παπλωματού: Μαρία Μακρυγιάννη
Βασιλιάς: Πανωραία Μακρή
Υπασπιστής: Κωνσταντίνος Ζαχρόπουλος
Μαμά, Αρκούδα: Αγγελική Σκαλτσά
Σπουργίτι, Παιδάκι: Χριστίνα Σκαλτσά
Αφήγηση: Μαριάτζελα Ζαχαροπούλου
Διασκευή, Σκηνοθεσία: Πανωραία Μακρή
Τέλος 1ης Βραδιάς!
Μεσολάβησε η Τρίτη κι ακολούθησε η Τετάρτη για να συγκεντρωθούμε όλοι στο προαύλιο του Αη Γιάννη, μπροστά από το σχολείο μας για να μιλήσουμε και να τιμήσουμε τους μετανάστες μας, τους δικούς μας μετανάστες...
Ναι, το τολμήσαμε... Ανοίξαμε τα γράμματα των αγαπημένων μας, είδαμε τις παλιές φωτογραφίες, δακρύσαμε σε μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα, ξαγρυπνήσαμε μπρος στον υπολογιστή ερευνώντας τα αρχεία του Ellis island, για να μπορέσουμε για μία ώρα να συγκεντρωθούμε και να μιλήσουμε για τον ξενιτεμό των Μπισχιναίων στα πέρατα της γης.
Πρώτος ομιλητής της βραδιάς ο κος Νίκος Παναγιωτόπουλος, μετανάστης από τη Σμέρνα στη Γερμανία και πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας στο Γκύτερσλο για 30 ολόκληρα χρόνια, μας μίλησε για το τότε και το τώρα, για τις δυσκολίες και την αγωνία του Έλληνα μετανάστη, αλλά και για την στήριξη που η ομογένεια παρέχει στους ξενιτεμένους.
Επεσήμανε δε πως αυτή είναι η πρώτη εκδήλωση για τους Απόδημους Έλληνες στην ευρύτερη περιοχή κι εμείς δεσμευτήκαμε πως εμείς θα την επαναλάβουμε και το ερχόμενο καλοκαίρι!
Ακολούθησε η ομιλία της κας Δώρας Λεβεντούρη, που είναι μετανάστρια(από μαμά Μπισχιναία) στην Αμερική και διδάσκει Φυσική εφαρμοσμένη στην Ιατρική, στο Πανεπιστήμιο Ατλάντικ της Φλόριντα και τιμά τον Πανεπιστημιακό κλάδο με το ερευνητικό της έργο και γι' αυτό αναφέρεται ως μία από τις εκατό σημαντικότερες προσωπικότητες για τη δημιουργία Πανεπιστημιακής κληρονομιάς.
Μας παρουσίασε (συνοπτικά) το έργο της και μας μίλησε για τη μεγάλη αγάπη που έχει για τον γενέθλιο τόπο.
Στο τρίτο και τελευταίο μέρος της βραδιάς, η αφεντιά μου παρουσίασα τα στοιχεία της πρόσφατης έρευνάς μου για τους Μπισχιναίους μετανάστες, με ονόματα και πληροφορίες από το Ellis island, αλλά και πολλές φωτογραφίες που μας παραχωρήθηκαν.
Η βραδιά άνοιξε με τον χαιρετισμό της Μαρίας Μακρυγιάννη, γραμματέως του Συλλόγου και έκλεισε με το γλυκό νοσταλγικό τραγούδι, το "Τζιβαέρι" της κας Πηνελόπης Παναγιωτοπούλου.
Μετά το πέρας των ομιλιών, πήραν το λόγο οι παρευρισκόμενοι και μοιράστηκαν μαζί μας σκέψεις, αναμνήσεις και συναισθήματα.
Ευχαριστούμε πολύ την κα Γεωργοπούλου-Σαλτάρη Έφη, τον κο Γραμματικό Αντρέα, τον κο Φιορέττο Ορφέα, την κα Χριστακοπούλου Βασιλική και την κα Θεοδώρα, κόρη της Κανέλλας Γεωργακοπούλου.
Η βραδιά έκλεισε με το πιο γλυκό κέρασμα, υπέροχο μπακλαβά από τα μέλη του Συλλόγου, αλλά και τη δέσμευση πως η βραδιά θα επαναληφθεί το επόμενο καλοκαίρι.
Την Παρασκευή το βράδυ, ανοίξαμε το Λαογραφικό Μουσείο Σχίνων, που συνεχώς εμπλουτίζεται με νέα εκθέματα, για να παρουσιάσουμε τις πρώτες μας δημιουργίες στον αργαλειό, αλλά και να κάνουμε μαζί με τους επισκέπτες μας ένα ταξίδι στο χρόνο.
Τελικό συμπέρασμα,
Σας ευχόμαστε ολόψυχα υγεία, ευημερία και δημιουργία!
Υ.Σ. Αξίζει να "χάνεις" και τον ύπνο σου και τις διακοπές σου,
για να μπορείς να ελπίζεις
πως κάποια μέρα
τούτος ο τόπος θα γίνει... καλύτερος!
Μας παρουσίασε (συνοπτικά) το έργο της και μας μίλησε για τη μεγάλη αγάπη που έχει για τον γενέθλιο τόπο.
Στο τρίτο και τελευταίο μέρος της βραδιάς, η αφεντιά μου παρουσίασα τα στοιχεία της πρόσφατης έρευνάς μου για τους Μπισχιναίους μετανάστες, με ονόματα και πληροφορίες από το Ellis island, αλλά και πολλές φωτογραφίες που μας παραχωρήθηκαν. Η βραδιά άνοιξε με τον χαιρετισμό της Μαρίας Μακρυγιάννη, γραμματέως του Συλλόγου και έκλεισε με το γλυκό νοσταλγικό τραγούδι, το "Τζιβαέρι" της κας Πηνελόπης Παναγιωτοπούλου.
Μετά το πέρας των ομιλιών, πήραν το λόγο οι παρευρισκόμενοι και μοιράστηκαν μαζί μας σκέψεις, αναμνήσεις και συναισθήματα.
Ευχαριστούμε πολύ την κα Γεωργοπούλου-Σαλτάρη Έφη, τον κο Γραμματικό Αντρέα, τον κο Φιορέττο Ορφέα, την κα Χριστακοπούλου Βασιλική και την κα Θεοδώρα, κόρη της Κανέλλας Γεωργακοπούλου.
Η βραδιά έκλεισε με το πιο γλυκό κέρασμα, υπέροχο μπακλαβά από τα μέλη του Συλλόγου, αλλά και τη δέσμευση πως η βραδιά θα επαναληφθεί το επόμενο καλοκαίρι.
Την Παρασκευή το βράδυ, ανοίξαμε το Λαογραφικό Μουσείο Σχίνων, που συνεχώς εμπλουτίζεται με νέα εκθέματα, για να παρουσιάσουμε τις πρώτες μας δημιουργίες στον αργαλειό, αλλά και να κάνουμε μαζί με τους επισκέπτες μας ένα ταξίδι στο χρόνο.
Εδώ πρέπει να αναφέρουμε, πως εκείνο το βράδυ μας περίμενε μια όμορφη έκπληξη
και ίσως η καλύτερη ανταμοιβή για την όλη μας προσπάθεια,
που δεν ήταν άλλη από την επίσκεψη της γιαγιάς Σταυρούλας,
που ήρθε να μας προσφέρει δύο υπέροχες υφαντές δημιουργίες,
το δισάκι της
και τις συμβουλές της.
ο πολιτισμός ενώνει τους ανθρώπους!
για να μπορείς να ελπίζεις
πως κάποια μέρα
τούτος ο τόπος θα γίνει... καλύτερος!
