Στην τοπική κοινότητα Σχίνων του Δήμου Ζαχάρως (στο Μπισχίνι) το πρώτο δημοτικό σχολείο ιδρύθηκε το 1870 και έως και το 1885 ήταν κοινοτικό, δηλαδή υπεύθυνη για τη λειτουργία του ήταν η κοινότητα, η οποία κάλυπτε τα έξοδα λειτουργίας του. Το 1885 ιδρύθηκε το 1/θεσιο Δημοτικό σχολείο Αρρένων, που ήταν δημόσιο πια και έτσι το κόστος το αναλάμβανε το κράτος και όχι η κοινότητα Σχίνων. Το 1903 ιδρύθηκε και δημόσιο 1/θεσιο Δημοτικό σχολείο Θηλέων και τότε πήγαν για πρώτη φορά και τα κορίτσια στο σχολείο.
Το δημοτικό σχολείο Σχίνων φιλοξενούσε μαθητές και μαθήτριες και από την Αρήνη, τα Ροδινά και την Καλίδονα.
Το δημοτικό σχολείο Αρρένων αναφέρεται ότι στεγαζόταν σε σπίτια αρχικά και στη συνέχεια στο διδακτήριο που κτίστηκε με δωρεά του Ανδρέα Συγγρού, σε χώρο που παραχωρήθηκε από κατοίκους της περιοχής. Δυστυχώς το συγκεκριμένο κτήριο πολύ σύντομα παρουσίασε προβλήματα στατικότητας και γρήγορα κρίθηκε ακατάλληλο. Το 1907 έπαψε να χρησιμοποιείται και έως σήμερα στέκει ερειπωμένο και εγκαταλελειμμένο, μάρτυρας της κρατικής αδιαφορίας για τα δημόσια κτίσματα.
 |
| Το παλιό σχολειό |
 |
| το παλιό σχολείο |
Το 1929 τα δύο σχολεία ενώθηκαν σε ένα μεικτό 2/θεσιο Δημοτικό σχολείο και έτσι λειτούργησε μέχρι το 1969, οπότε και υποβιβάστηκε σε 1/θέσιο κι έτσι συνέχισε τη λειτουργία του έως και το 1985 που έκλεισε λόγω έλλειψης μαθητών.
Σημαντικό είναι να αναφερθεί ότι παρέμεινε κλειστό το 1944-45 λόγω της πείνας και της μηνιγγίτιδας! Το σχολικό έτος 1947-1948 είχε 195 μαθητές και το σχολικό έτος 1976-1977 μόνο 18 μαθητές. Ακολούθησε την τύχη όλων των υπόλοιπων ορεινών και ημιορεινών χωριών και έπαψε να λειτουργεί το 1985 λόγω έλλειψης μαθητών.
Επίσης πρέπει να πούμε ότι στην κοινότητα Σχίνων, όπως και όλη την Ελλάδα λειτούργησαν και νυκτερινά δημοτικά σχολεία το 1956-57 για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του αναλφαβητισμού.
Το νέο διδακτήριο ξεκίνησε να κτίζεται το 1896 πάνω στα θεμέλια παλιότερης εκκλησίας, που για άγνωστο λόγω είχε καταρρεύσει περίπου το 1860. Τότε είχε ξεκινήσει και το μεγάλο έργο της ανέγερσης του Ιερού Ναού Τιμίου Προδρόμου Σχίνων που ολοκληρώθηκε το 1896.
Όταν έγινε η ένωση των δύο σχολείων (αρρένων και θηλέων), το 1929, επεκτάθηκε και έως και τον καταστροφικό σεισμό του 1965 παρουσίαζε την ακόλουθη μορφή. Επειδή υπαγόταν στην εκκλησία, οι κάτοικοι πλήρωναν ενοίκιο για τον χώρο.
 |
το 2/θεσιο Δημοτικό Σχολείο Σχίνων
|
 |
| το γάλα |
Μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1965 που διέλυσε όλο το χωριό και ανάγκασε τους περισσότερους κατοίκους να μετακινηθούν προς τον Μπισχινόκαμπο και τη Ζαχάρω και αργότερα προς τα μεγάλα αστικά κέντρα, έχασε τη μία του αίθουσα και στη συνέχισε εως το 1985 τη λειτουργία του στο μισό περίπου από το κτίσμα.
 |
| οι τελευταίοι μαθητές |
 |
1/θεσιο Δημοτικό σχολείο Σχίνων
|
Από το 2011, που ιδρύθηκε στην κοινότητα Σχίνων ο Πολιτιστικός-Περιβαλλοντικός Σύλλογος Γυναικών το σχολείο λειτουργεί ως Μουσείο Μαθητικής Ζωής και Εκπαίδευσης και στο χώρο διοργανώνονται πλήθος δραστηριοτήτων που έχουν ως κύριο στόχο την προβολή και ανάδειξη της αξίας του διδακτηρίου, αλλά και της ιστορίας (τοπικής και παγκόσμιας).
Παρουσιάσεις βιβλίων, προβολές ταινιών, παραστάσεις καραγκιόζη και παιδικού θεάτρου, ομαδικά παιχνίδια και αφηγήσεις παραμυθιών υλοποιούνται από το σύλλογο σε συνεργασία με διάφορους φορείς.
Κύριος στόχος του συλλόγου είναι η ιστορική έρευνα, αλλά και οι ξεναγήσεις στο χώρο σχολείων (πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας) και η προσέγγιση της ιστορίας της εκπαίδευσης με βιωματικό τρόπο.
 |
| από την επίσκεψη του 6ου δημοτικού σχολείου Πύργου |
Τον Μάιο του 2017 ο Σύλλογος συμμετείχε στην ημερίδα που διοργάνωσε το ΕΚΠΑ για τη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας, στην Φιλοσοφική Αθηνών και παρουσίασε την προσπάθεια που κάνει να κρατήσει ανοικτό ένα κλειστό σχολείο, μαζί με 15 ακόμη φορείς από όλη την χώρα.
Τα κλειστά σχολεία είναι χώροι ιστορικής μνήμης και πολιτιστικής κληρονομιάς και δεν τους αξίζει η αδιαφορία και η ερήμωση.
 |
| από την ημερίδα |
